A. Christie, Kieszeń pełna żyta

Źródło

           W swoim gabinecie po spożyciu herbaty ginie Rex Fortescue. Szybko okazuje się jednak, że to nie herbata była przyczyną zgonu, a wcześniejszy posiłek spożyty przez ofiarę. W związku z tym, policja zaczyna przesłuchiwać rodzinę zmarłego. A rodzina ta jest bardzo osobliwa. Znacznie młodsza żona, która biega po polach golfowych ze swoim przyjacielem, córka z pierwszego małżeństwa, która interesuje się biednym nauczycielem, jednak jego obchodzą tylko jej pieniądze. Do tego dochodzi również dwóch synów też z pierwszego małżeństwa. Jeden przebywa w Afryce, bo poważnie pokłócił się z ojcem i zerwał kontakty z rodziną w Anglii. Drugi ożeniony z pielęgniarką myśli tylko o firmie ojca i swojej przyszłej pozycji. Równie osobliwa jest służba domowa. Młoda zarządczyni domu, kucharka z mężem-pijakiem kamerdynerem oraz głupiutka i naiwna służąca.

            Tym razem rolę detektywa pełni panna Marple. Jednak pojawia się ona na scenie dopiero od połowy książki i jest jej w niej stosunkowo mało. Na pierwszy plan wysuwa się inspektor policji Neele i to on prowadzi całe dochodzenie. Starsza pani służy mu jedynie radą i naprowadza na dobry trop. Trochę żałuję, że sympatycznej panny Marple było tu tak mało. Ta postać jest tak nietuzinkowa, a zarazem tak angielska, że jej pojawienie dodaje książce kolorytu.

            Jak to zwykle bywa z książkami Christie i jak zwykle o tym wspominam – bohaterowie przez nią stworzeni są niezwykle prawdziwi. Lektura jej książek pokazuje, że autorka potrafiła obserwować ludzi. W tym wypadku nie było inaczej. A zagadka kryminalna? Są trupy (i to nie jeden), jest trucizna (też nie jedna), jest kilka motywów oraz grono podejrzanych złożone z najbliższej rodziny i domowników. W „Kieszeni pełnej żyta”, podobnie jak w „I nie było już nikogo”, autorka zastosowała motyw dziecięcego wierszyka, który oddaje kolejność popełnianych zbrodni. Bardzo podoba mi się ten zabieg. Choć w „I nie było już nikogo” wierszyk odgrywał zdecydowanie większą rolę, niż w tej książce.  

            „Kieszeń pełna żyta” to kolejna książka Christie, którą polecam z czystym sumieniem. Każdy, kto lubi kryminały będzie zadowolony. Mordercą okazuje się osoba, której w ogóle się nie spodziewaliśmy, a rozwiązanie całej zagadki jest bardzo przemyślane. Wielbiciele panny Marple mogą być jednak trochę rozczarowani, bo jej udział jest tutaj dość mały, choć, co trzeba podkreślić, znaczący.

Tytuł: Kieszeń pełna żyta
Autor: Agatha Christie
Wydawnictwo: Dolnośląskie, 2015
Strony: 224
Ocena: 4,5/6

Inne tytuły autorki:
Tajemnica Bladego Konia
Morderstwo w Orient Expressie
I nie było już nikogo
Dwanaście prac Herkulesa
Niemy świadek
Wczesne sprawy Poirota
Śmierć na Nilu
Tajemnica gwiazdkowego puddingu
Morderstwo odbędzie się
Tajemnicza historia w Styles
Dopóki starczy światła
Autobiografia
Opowiedz, jak tam żyjecie