N. Kirino, Wyspa Tokio

Źródło

            Bezludna wyspa. Jedna kobieta i trzydziestu jeden mężczyzn. Oto bohaterowie „Wyspy Tokio” Natsuo Kirino. Wszyscy są rozbitkami, którzy trafili na wyspę przez przypadek, jednak nie w tym samym czasie. Jako pierwsi na wyspę trafili Kiyoko i jej mąż Takashi. Po pewnym czasie pojawiła się grupa Japończyków – pracowników sezonowych, którzy przeżyli katastrofę na oceanie. Na samym końcu zaś na wyspie pojawili się Chińczycy. Kiyoko jako jedyna kobieta na wyspie, choć już niemłoda, jest zmuszona żyć wśród samych mężczyzn. Cała sytuacja wydaje się dość stabilna, jednak kiedy ginie jej mąż kobieta zostaje sama wśród obcych mężczyzn.

            Powiedzmy sobie szczerze – pomysł na książkę brzmi jak scenariusz jakiegoś kiepskiego filmu erotycznego. Trochę się bałam, że autorka pójdzie w tym kierunku, ale na szczęście tak się nie stało. Książka skupia się na problemach ludzkiej natury. Bohaterowie walczą o władzę na wyspie, o przetrwanie, tworzą się podziały na swoich i obcych, a także tych wyalienowanych ze wszystkich grup. Wydaje się, że najsilniejszą pozycję ma Kiyoko. Jedyna kobieta na wyspie jest jak wymierający gatunek, dlatego jest traktowana wyjątkowo. Zresztą ona sama tak myśli i wie, że ma do zaoferowania coś, co dla każdego mężczyzny będzie szczytem marzeń na bezludnej wyspie. Jednak jedna zła decyzja sprawia, że jej pozycja społeczna gwałtownie spada i mężczyźni nie traktują jej już z wcześniejszym uwielbieniem.

            Autorka pokazuje, że nawet na bezludnej wyspie podziały między ludźmi są nie do przejścia. Tworzą się dwa obozy – Tokio i Hongkong, które może nie prowadzą między sobą walk, ale rywalizacja i różne spojrzenie na przetrwanie są widoczne. Japończycy starają się pielęgnować kulturę, oddają się swoim zainteresowaniom, starają się postępować w zgodzie z demokracją. W chińskim obozie wszystko postawione jest na przetrwanie, a ich umiejętności w tym zakresie bez wątpienia im w tym pomagają. Jednak obóz Tokio ma wielką przewagę – to u nich jest jedyna na wyspie kobieta.

            „Wyspa Tokio” to dziwna książka. Nie jest zła, ani bardzo dobra. Czytałam ją z zainteresowaniem, bo chciałam wiedzieć jak potoczą się losy ludzi na wyspie i obserwując zachodzące w nich zmiany, jednocześnie jednak nie czułam, że książka mnie pochłonęła bez reszty. Trochę rozczarowało mnie też zakończenie. Myślałam, że autorka zakończy książkę w zupełnie inny sposób, choć nie mogę powiedzieć, że zakończenie zepsuło całą książkę. Nie, po prostu mam wrażenie, że można było zakończyć tę historię w lepszy sposób.

Tytuł: Wyspa Tokio
Autor: Natsuo Kirino
Wydawnictwo: Sonia Draga, 2012
Strony: 342
Ocena: 3,5/6