E. Weaver, Lalki z getta

Źródło

            Mika mieszka wraz z matką i dziadkiem w Warszawie. Ma kolegów, chodzi do szkoły i wiedzie spokojne życie. Niestety wszystko zmienia się wraz z wybuchem drugiej wojny światowej. Sytuacja Miki i jego rodziny zmienia się diametralnie, ponieważ są Żydami. Zmuszeni do opuszczenia swojego dużego mieszkania muszą zamieszkać w getcie. Pewnego dnia dziadek Miki zostaje zastrzelony na ulicy, a chłopiec dziedziczy po nim płaszcz. Płaszcz dziadka jest pełen tajemnych kieszeni, w których starszy pan trzymał swoje skarby. Mika dowiaduje się również czym jego dziadek zajmował się w wolnym czasie – robił pacynki. Od tego momentu chłopiec przejmuje pasje dziadka i stara się sprawić, by przedstawienia lalkowe osłodziły trudne chwile Żydów w getcie. Wystawia przedstawienia dla dzieci w szpitalu i w sierocińcu oraz jako prezent urodzinowy. Pewnego dnia jednak niemiecki żołnierz zwraca uwagę na Mikę i jego pacynki i chłopak musi zapewniać rozrywkę również niemieckim żołnierzom.

            Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza jest historią Miki – jego pobytu w getcie i roli lalkarza. Druga część to historia żołnierza, który zauważył Mikę w getcie. Ich losy połączyła lalka księcia, którą żołnierz otrzymał od żydowskiego chłopca. Żołnierz opowiada o swoich powojennych losach, kiedy przebywał w obozie na Syberii i o powrocie do rodziny. Z kolei trzecia część przenosi nad do czasów współczesnych, do Nowego Jorku i łączy obie historie. Dla mnie najlepsza była część poświęcona Mice. Historia niemieckiego żołnierza nie zrobiła na mnie specjalnego wrażenia.

            Muszę przyznać, że pomysł na historię żydowskiego chłopca z getta, który daje przedstawienia pacynek jest bardzo ciekawy. Autorka starała się ukazać trudne położenie Żydów w getcie i ich próby pogodzenia się z zaistniałą sytuacją. Napisałam starała się, ponieważ właśnie takie miałam odczucie. Czytając o życiu Miki w getcie w ogóle nie miałam wrażenia, że chłopiec rzeczywiście się tam znajduje. Przypominały mi o tym tylko wtrącenia o trupach leżących na ulicy lub próbach znalezienia pożywienia. Miałam wrażenie, że autorka nie potrafi zarysować tła dla swoich bohaterów. Jeśli chodzi o bohaterów to mam mieszane uczucia. Najbardziej podobał mi się główny bohater – żydowski chłopiec, który stara się wywołać uśmiech u dzieci za sprawą pacynek, choć z drugiej strony musi znosić upokorzenia i olbrzymi strach w czasie przedstawień dla Niemców. Z kolei postać niemieckiego żołnierza była moim zdaniem wyidealizowana. Miałam wrażenie, że autorka chce go pokazać z jak najlepszej strony. Polacy, którzy mieszkali po stronie aryjskiej w ogóle nie interesowali się Żydami z getta i świetnie się bawili na karuzeli, natomiast to niemiecki żołnierz pomagał żydowskiemu chłopcu i całe życie o nim myślał…

            „Lalki z getta” to książka, która porusza trudny temat żydowskiego getta i chłopca, który stara się za wszelką cenę nie tracić nadziei. Jeżeli kogoś interesuje taka tematyka to myślę, że książka przypadnie mu do gustu. Jednak uprzedzam, że nie jest to najlepsza książka poruszająca ten temat. Moim zdaniem książka nie należy do kategorii tych, które trzeba poznać. Jeżeli jej nie przeczytacie to nic się nie stanie, są lepsze historie. Choć, nie twierdzę, że książka jest zła i trzeba omijać ją szerokim łukiem.

Tytuł: Lalki z getta
Autor: Eva Weaver
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka, 2013
Strony: 384
Ocena: 3,5/6