J. Hay, Syn ogrodnika

Źródło

            Syn ogrodnika owoców jagodowych marzy o tym, żeby zostać gwiazdą rocka. Droga do sławy nie jest jednak prosta. Po pierwsze trzeba mieć zespół, a po drugie instrument. Gdy już zdobędziemy gitarę, to warto się wybrać na lekcje gry. Co jednak zrobić, gdy nauczycielka muzyki z Domu Kultury nie chce Cię na lekcjach, bo śmierdzisz czosnkiem? Poddawanie się nie leży jednakże w naturze syna ogrodnika. Zawsze znajdzie się wyjście z sytuacji. Tak jak wtedy, gdy wybrał się z kumplem na polowanie na lisy, a i później, gdy planował wysadzenie pomnika na Wzgórzu Gellerta. Gdy ma się przy sobie kumpli wszystko wydaje się łatwiejsze, a i zdobycie dziewczyny nie jest trudne, gdy jest się takim supergościem jak syn ogrodnika owoców jagodowych.

            Janos Hay stworzył zabawną i mądrą książkę o dorastaniu i szukaniu swojej życiowej drogi. Szara rzeczywistość socjalistycznych Węgier schodzi na drugi plan przy niezwykle barwnym i sympatycznym głównym bohaterze. Obserwujemy jego dojrzewanie, pierwsze porażki i sukcesy. Pierwsze przyjaźnie i zauroczenia, które czasami odznaczały się dużą nieporadnością i naiwnością.

„A Słońce pogłaskało mnie olśniewającymi ramionami i mówiło mi zawsze coś takiego, na przykład, kiedy się rozstawaliśmy, cześć, a kiedy się spotykaliśmy, wtedy coś takiego, cześć. A tyle wszystkiego było w tym słowie” [1]

            Główny bohater jest zwykłym chłopakiem z prowincji, który marzy o karierze muzyka, sławie i super kumplach z Nowego Jorku z którymi będzie bawił się na najwyższym piętrze drapacza chmur. Czytanie o jego życiu sprawia, że uśmiechamy się szeroko i czujemy do niego sympatię, kibicując mu w jego wejściu w dorosłe życie, które wcale nie odbywa się bezboleśnie.

            „Syn ogrodnika” to lekka i przyjemna opowieść, która w zabawny sposób porusza ważne tematy. Autor ukazuje nam rozdziały z życia chłopca, który jest trochę naiwny i nieśmiały, a jednocześnie przebojowy i odważny. Syn ogrodnika nie chce być taki jak jego ojciec, a jednak słucha jego rad, a owoce jagodowe, o których tyle mówił mu ojciec, pozwolą mu nawet na wyjazd do Paryża.

„Zrywałem owoce jagodowe, bo mój stary mówił, żebym zrywał owoce jagodowe, a wszystko da się rozwiązać. To mi otworzy okno na świat – powiedział, bo w jego oczach owoce jagodowe to było wszystko” [2]

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Wielka Litera.

[1] J. Hay, Syn ogrodnika, Warszawa 2016, s. 86.
[2] Ibidem, s. 65.

Tytuł: Syn ogrodnika
Autor: Janos Hay
Wydawnictwo: Wielka Litera, 2016
Strony: 260
Ocena: 5/6