M. Heaney, Za dziewiątą falą. Księga legend irlandzkich

            Dzięki książce Marie Heaney przenosimy się do przedchrześcijańskiej Irlandii, gdzie rządzą waleczni królowie, żyją odważni rycerze, druidzi i piękne niewiasty. Nie brak tu także herosów, nieśmiertelnych istot i magii. Autorka zebrała tradycyjne, stare legendy irlandzkie, które przenoszą nas w ten niezwykły świat bohaterów. Jak zaznaczyła we wstępie:

„Najstarsze z opowiedzianych tutaj legend można znaleźć w jedenasto- i dwunastowiecznych rękopisach, które są kopiami jeszcze dawniejszych manuskryptów, sporządzonych przypuszczalnie trzy lub cztery stulecia wcześniej”[1]

Mimo, że opowieści te, pochodzą z tak odległych czasów, to ich przekaz i wartości, które za sobą niosą, są w dzisiejszych czasach jak najbardziej aktualne. Miłość, honor, odwaga czy męstwo przewijają się przez treść legend na każdym kroku i z każdej strony dostarczają nam wglądu starodawną kulturę irlandzką.

            Autorka podzieliła swoją książkę na cztery rozdziały, które tematycznie dotyczą wybranych legend. Ostatni rozdział zawiera podania o trzech chrześcijańskich patronach Irlandii – świętym Patryku, świętej Brygidzie oraz świętym Columcille’u. Jednak, tylko ten rozdział dotyczy czasów, gdy w Irlandii szerzyło się już chrześcijaństwo. Wcześniejsze legendy dotyczą starszego okresu, w którym panowali starzy bogowie, a druidzi posiadali magiczne moce. Muszę przyznać, że wiele motywów wydawało mi się znajomych i mogłam odnieść je do innych znanych mi podań czy legend, co bardzo mi się podobało. Opowieści o dzielnych rycerzach oraz wojnach między zwaśnionymi królestwami oraz zalotach do najpiękniejszych na świecie niewiast są naprawdę ciekawą i przyjemną lekturą.

            Przyznaję, że nie wszystkie podania zaciekawiły mnie w równym stopniu, jednak na tle całości uważam, że poznanie tych legend pozwoliło mi przybliżyć sobie kulturę Irlandii. Ogromnym plusem jest, moim zdaniem, zestawienie na końcu książki nazw własnych występujących w książce i podanie ich wymowy oraz załączenie bibliografii.  

Tytuł: Za dziewiątą falą. Księga legend irlandzkich

Autor: Marie Heaney

Wydawnictwo: Znak, 1996

Ocena: 5/6

---

[1] M. Heaney, Za dziewiątą falą. Księga legend irlandzkich, Kraków 1996, s. 7.

Japońska księga duchów i demonów: Zbiór historii dawnych i obecnych

Żródło: http://www.kirin.pl/

            Bardzo lubię czytać wszelkiego rodzaju mity, legendy i podania ludowe. Dostarczają nam bardzo dużo wiedzy na temat kultury, której dotyczą . Wybór „Japońskiej księgi duchów i demonów” był wobec tego jedynie formalnością. Jest to zbór 45 opowieści z XII wieku, które zgodnie z tytułem dotyczą jedynie demonów i duchów. Są to bardzo krótkie teksty, mające średnio 2-3 strony.

            Książka podzielona jest na dwie zasadnicze części – wstęp, który próbuje przybliżyć nam Japonię w okresie Heian, czyli czasie powstania niniejszych opowieści. Mamy tam krótką charakterystykę społeczeństwa, czy też religii i wierzeń tamtych czasów. Niektóre osoby mogą zarzucić, że nie jest to zbyt szczegółowe opracowanie, jednak ja sądzę, że wystarczające. Jeżeli ktoś będzie chciał poszerzyć wiedzę na temat tej epoki, to z pewnością znajdzie odpowiednią literaturę. Drugą, zasadniczą częścią książki, są już zachowane opowieści.

            Jak już wspomniałam są to krótkie historię, jedne lepsze, drugie gorsze, jednak w każdej występuje jakaś istota nadprzyrodzona. Mamy demony pożerające ludzi, duchy zmarłych, które nawiedzają tych żywych, lisy czy dziki, które przybierają ludzką postać i próbują wywieść na manowce człowieka, który padł ich ofiarą. Każda z opowieści zaczyna się od słów „Dawno, dawno temu…”, choć jak zaznacza tłumacz, nie jest to dosłowny przekład. Większość z historii kończy się pewnym morałem, np. dlatego nie należy nocować z nieznanym miejscu, czy też, nie należy rozmawiać z całkowicie obcymi osobami. Historię te, czyta się bardzo przyjemnie i szybko. W trakcie czytania kilku z nich miałam wielką chęć przeczytania dłuższej, rozszerzonej wersji.

            Polecam wszystkim, którzy lubią czytać ludowe podania o duchach, czy po prostu interesują się Japonią. Trzeba zaznaczyć, że nie jest to wielka literatura, która zmusza do refleksji. Są to po prostu ludowe opowieści o duchach, które mają zabawić i ostrzec przed niebezpiecznymi miejscami i osobami. Dodam jeszcze, że jest to druga część serii Legend Japonii – pierwszy tom dotyczy „Wojowników dawnej Japonii”, trzeci „Kochanków dawnej Japonii”.

Tytuł: Japońska księga duchów i demonów: Zbiór historii dawnych i obecnych
Autor: Nieznany
Wydawnictwo: Kirin, 2013
Ocena: 5,0/6